Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Bilêvkirin[biguhêre]

Girêdek[biguhêre]

  1. Peyvik e bo pevgirêdana du hevokên dijî hev.
    Ew dê biçe ez na.
    Ew ne kurd e kurdiyek xweş dizane.
    Ne yek du kes lazim in.
    Ez çûm min nedît.
    Min sê heb çêkirin, tu?
    Min sê heb çêkirin, te çend çêkirin?

Bi alfabeyên din[biguhêre]

Herwiha[biguhêre]

Hevmane[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

Ji erebî لكن(lakin) > lêkin > ki/ku > lê. Bo hin nimûneyên din jî, ku "a"ya erebî di kurmancî de bûye "ê", binere: kitab > kitêb, hesab > hisêb, bela > belê... Bide ber yûnanî αλλά (allá), ûkraynî але (ale), sirboxirwatî ali, polonî ale.

Bi zaravayên din[biguhêre]

Werger[biguhêre]

Daçek[biguhêre]

  1. li
  2. li
  3. li wan

Ji wêjeya klasîk[biguhêre]

  • Dara ku enqa bête ser
    Belgek heye sih nebî
    j' ni'metê dê dit xeber
     — (Feqiyê Teyran, )

Etîmolojî[biguhêre]

Ji li +‎ .

Baneşan[biguhêre]

  1. Ji bo gazî/bang kirina jin û keçan.

Bide ber[biguhêre]

Werger[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

  1. (Xorasan) (avrabûn) Guhartoyeke lehî.

Soranî[biguhêre]

Daçek[biguhêre]

  1. (li wê / wî / wan)

Zazakî[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

nêr

  1. qazan, beroş, qûşxan

Viyetnamî[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

  1. hirmî

Çavkanî[biguhêre]

Ev peyv ji wergerên hirmî hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.[rûpelên din]