bi-

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Pêşgir[biguhêre]

bi-

  1. pêşgir fermanî
    bike, bixwin, bide!
  2. pêşgira bilanî (subjunktîv)
    Eger ez bi-kim / tu bi-çî / ew bi-xwe / em bi-din...
  3. pêşgir e dikeve dikeve gel navdêran û rengdêrên bi maneya tiştek heye / xwediya/ê tiştekî ye jê çêdike
    biav, bireng, bizewq
  4. pêşgireke dêrîn/archaic e wateya liva ji dûrî an ji bilî/cihêyî tiştek ve dide.
    bişaftin, bihûrîn, bijartin, bihoştin... Herwiha binêre pi-.
  5. du-
    bisiklet (duçerxe)

Dijmane[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

  • Pêşgira bilanî û fermanî

Hevreha soranî, zazakî, belûçî, farisî bi- ji zimanên îranî.

  • Pêşgira navdêran

Ji bi.

  • Pêşgira lêkeran

Herwiha pi-, hevreha soranî bi-/pi-, zazakî vi- (wek di viraştene, ravêrdene de), farisî گـ(gu-) (wek di گذاردن(guzarden) de), farisiya navîn wi- (wek di [skrîpt hewce ye] (widarden, bihûrîn) de), ji proto-îranî *wí-, ji proto-hindûîranî *wí-, ji proto-hindûewropî *wi (cihê, ji hev dûr, bil). Bide ber wêde.

  • Du

Bi riya fransî yan îngilîzî ji latînî [Peyv?].

[biguhêre]

Werger[biguhêre]

Îngilîzî[biguhêre]

Pêşgir[biguhêre]

bi-

  1. du, dudo
  2. (kîmya) nîv

Herwisa[biguhêre]

[biguhêre]