tê

Kurdî

Daçek

tê

1. di wê; di wî, di wan
   • Tê de ye. (Di wê / wî / wan de ye.)

Ji wêjeya klasîk

• Fewqê 'Ednan ta ji Adem ixtilaf
  Tê heye lew bi tifaq e ev mesaf
  Jêrî Ednan ta ji 'Ebdullah guhest— (Mewlûda Kurdî ~1720, Mela Hesenê Bateyî)

Etîmolojî

di + wê

Jê

• tê de
• tê re

Bide ber

• têper
• têperî

Werger

• Inglîzî: in it ^→ en
• Tirkî: ^?geçerli ^→ tr, ^?gelme ^→ tr, ^?ta ^→ tr

Formeke lêkerê

tê

1. formek e ji lêkera hatin
   • Ew tê malê. (Ew têt malê. / Ew dihêt malê.)

Herwiha

• dihê
• dihêt
• têt

Etîmolojî

t- + -ê-

Cînav

tê

1. tu dê, tu ê, tu yê
   • Tê kengî çî? (Tu dê kengî biçî? / Çûna te dê kengî be?)

Etîmolojî

tu + dê yan tu + ê yan tu + yê