lêker

Kurdî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /leːˈkɛɾ/

• Deng (Bidlîs)

• Kîtekirin: lê·ker

Navdêr 1

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	lêker	lêker
Îzafe	lêkera	lêkerên
Çemandî	lêkerê	lêkeran
Nîşandera çemandî	wê lêkerê	wan lêkeran
Bangkirin	lêkerê	lêkerino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	lêkerek	lêkerin
Îzafe	lêkereke	lêkerine
Çemandî	lêkerekê	lêkerinan

lêker mê, k-ya nerm

1. (rêzimanî) Peyvên kirinê yan bûnê.

   Hevmane: fîil, pîşk

   Bo nimûne: bûn, kirin, rabûn, çûn, bibêje, nemaye

   • Lêker: Kirin, tevger, rewş û bûyîna heyberan bi kesan û bi demê ve girê dide û dide zanîn. Lêker bingeha hevokê ye. Di kurdî de lêker; wekî tirkî û farisî her dem ne li dawiya hevokê ye. Lêker carna li dawiya hevokê ye. Carna jî di nava hevokê de cih digire. Lêker qertafa raderê "in" bistîne dibe navê lêkeran. — (Halil Aktuğ, Gramera Kurdi / Kürtçe Gramer, 10.04.2013, r. 28, ISBN 6055279233)

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: لێکەر

Jê

• lêkerî

Etîmolojî

lê (2) + kirin

Werger

• Almanî: Verb → de nêtar, Tätigkeitswort → de nêtar, Tuwort → de nêtar, Zeitwort → de nêr, ^?Verbum → de m
• Erebî: فِعْل‎ → ar n (fiʿl)
• Farisî: فعل‎ → fa (fe'l)، کارواژه‎ → fa
• Fînî: verbi → fi, teonsana → fi
• Fransî: verbe → fr n
• Holendî: werkwoord → nl
• Inglîzî: verb → en
• Latînî: verbum → la
• Swêdî: verb → sv
• Tirkî: fiil → tr, eylem → tr

Navdêr 2

Zayendên mê û nêr ên binavkirî
Rewş	Mê (yj.)	Nêr (yj.)	Mê û nêr (pj.)
Navkî	lêker	lêker	lêker
Îzafe	lêkera	lêkerê	lêkerên
Çemandî	lêkerê	lêkerî	lêkeran
Nîşandera çemandî	wê lêkerê	wî lêkerî	wan lêkeran
Bangkirin	lêkerê	lêkero	lêkerino
Zayendên mê û nêr ên nebinavkirî
Rewş	Mê (yj.)	Nêr (yj.)	Mê û nêr (pj.)
Navkî	lêkerek	lêkerek	lêkerin
Îzafe	lêkereke	lêkerekî	lêkerine
Çemandî	lêkerekê	lêkerekî	lêkerinan

lêker mê û nêr

1. Kesa/ê tiştekî li tiştekî dike.

Bide ber

• jêker

Jê

• lêkerî

Etîmolojî

lê kirin