bext

Ji Wîkîferheng
Here nagîvasyonê Here lêgerînê

Kurmancî[biguhêre]

Bilêvkirin[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

bext nêr

  1. Çarenivîs, rojgar, şans, nesîb, qismet, siûd, talih, qeder, felek.
    Bextê wan reş e. (Ew bêşans in.)
  2. Wijdan, zemîr, hesta qencî û xirabiyan,
    dilovanî, rehm, dilsojî.
    Ez xwe diavêjim ber bextê we. (Ez ji we tika / rica dikim.).

Ji wêjeya klasîk[biguhêre]

  • Zehre û 'iqda Sureyya keşşifî bûn ew di şerq
    Sayeya bextê me dayê ma li ser perde w niqab
    Wajigûn dewrê numa min çerx û bayê lewleban
    (Dîwana Melayê Cizirî ~1640, Melayê Cizîrî)

Bi alfabeyên din[biguhêre]

Bide ber[biguhêre]

[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

Hevreha farisî بخت‎ (bext), pehlewî bext, avestayî bexte, sanskrîtî भक्ति (bhaktí: par, behr, beş, pişk) û भक्त (bhaktá: parvekirî, dabeşkirî) ji bej (parve kirin), hevreha √bhaj (belav kirin) sanskrîtî, hemû ji proto-hindûewropî *bʰeh₂g- yan *bʰag- (belav kirin, parve kirin) ku herwiha serekaniya beş (1. par, pişk, behr 2. vekirî, jêkvekirî, jevvekirî), pişk û bac yên kurdî ye. բախտ (bext) ya ermenî ji zimanekî îranî hatiye deynkirin.

Werger[biguhêre]

Zazakî[biguhêre]

Wate[biguhêre]

  1. bext, talih, bawerî, şans;
    Bextê maye, cêzê keyna yo.
    Bextê dê, cihêzê qîzê.[1]

Çavkanî[biguhêre]