moral

Kurdî

navdêr, nêr

Wate

1. sinc, rewişt, exlaq, etîk,
   rêç û qeydên reftarê
2. kêf, coş, jixwebawerî:
   Moralê wan bilind e. (Ew bikêf in. / Ew jixwebawer in.)

Bide ber

• aqil
• namûs
• nirx
• reftar
• rûmet
• şeref

Ji

Ji latînî

Jê

• bêmoral
• bêmoralî
• bimoral
• bimoralî
• moraldar
• moraldarî
• moralî
• moralîst
• moralîstî
• moralîzm
• moralnas
• moralnasî
• moralparêz
• moralparêzî
• moralperist
• moralperistî
• moralzan
• moralzanî

Wergerr

elmanî : Ethik → de mê, Laune → de mê, Moral → de mê, Stimmung → de mê, Seelenzustand → de tirkî : ahlak → tr, etik → tr, maneviyat → tr, moral → tr

Inglîzî

navdêr
rengdêr

Wate

1. wire, sinc, sincî, rewişt, akar, şopeweriya çirokê, torî

Tirkî

navdêr

Wate

1. arişen , mirûz , qom , mehde , sixur , moral