moral

Kurdî

navdêr, nêr

Wate

1. sinc, rewişt, exlaq, etîk,
   rêç û qeydên reftarê
2. kêf, coş, jixwebawerî
   • Moralê wan bilind e. (Ew bikêf in. / Ew jixwebawer in.)

Bide ber

• aqil
• namûs
• nirx
• reftar
• rûmet
• şeref

Ji

Ji latînî

Jê

• bêmoral
• bêmoralî
• bimoral
• bimoralî
• moraldar
• moraldarî
• moralî
• moralîst
• moralîstî
• moralîzm
• moralnas
• moralnasî
• moralparêz
• moralparêzî
• moralperist
• moralperistî
• moralzan
• moralzanî

Werger

• Elmanî: Ethik ^→ de m, Laune ^→ de m, Moral ^→ de m, Stimmung ^→ de m, Seelenzustand ^→ de
• Tirkî: ahlak ^→ tr, etik ^→ tr, maneviyat ^→ tr, moral ^→ tr

Inglîzî

Wate

rengdêr

1. wire, sinc, sincî, bi rewişt, akar, şopeweriya çirokê, torî

navdêr

1. wane, ders

Gotin

• Deng (DYA)

  (pel)

Tirkî

navdêr

Wate

1. arişen, mirûz, qom, mehde, sixur, moral