sincî

Kurmancî

Navdêr 1

sincî m

1. manewî, arişî, ruhî, canî, giyanî, exlaqî, moralî, psîkolojî, rewşa sincbûnê

Etîmolojî

Ji sinc +‎ -î

Werger

• Almanî: dornige Pflanze
• Îngilîzî: jujube → en, ethical → en, behavioural → en, tropological → en, ^?deportment → en, ^?moral → en, ^?trait → en
• Tirkî: çiğde → tr, hünnap → tr, iğde → tr

Navdêr 2

sincî m yan n li gorî maneyê

1. (Hekarî) Guhartoyeke sivor.