behr

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Bilêvkirin[biguhêre]

Navdêr 1[biguhêre]

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî behr behr
Îzafe behra behrên
Çemandî behrê behran
Nîşandera çemandî behrê wan behran
Bangkirin behrê behrino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî behrek behrin
Îzafe behreke behrine
Çemandî behrekê behrinan

behr

  1. par, pişk, beş, parçe, hinek ji hemiyê ku digihe kesekê/î
    • Behrê qudret , behrê îrfan in heme
      Çûn ji behrê me'rîfet ew hate der
       — (Mela Hesenê BateyîMewlûda Kurdî~1720)

Herwiha[biguhêre]

Bi alfabeyên din[biguhêre]

Bide ber[biguhêre]

[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

Hevreha par, pişk, pehlewî behr, ji proto-hindûewropî *per-.

Werger[biguhêre]

Navdêr 2[biguhêre]

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî behr behr
Îzafe behra behrên
Çemandî behrê behran
Nîşandera çemandî behrê wan behran
Bangkirin behrê behrino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî behrek behrin
Îzafe behreke behrine
Çemandî behrekê behrinan
behr (2)

behr

  1. zerya, derya, dengiz, aveke pirr fireh û kûr
    Behra Reş.
  2. deryaçe, gol
    Behra Wanê.

Bi alfabeyên din[biguhêre]

Herwiha[biguhêre]

Biwêj[biguhêre]

[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

Ji erebî بحر(beḥr), hevreha erebiya başûrî ya epîgrafî 𐩨𐩢𐩧 (b'ḥ'r), maltayî baħar, aramî ܒܚܪܐ (beḥra), amharî ባህረ (bahərä), tigranî ባሕሪ (baḥəri) ji proto-samî ji proto-afroasyayî.

Werger[biguhêre]

Zazakî[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî behr behr
Îzafe behra behrên
Çemandî behrê behran
Nîşandera çemandî behrê wan behran
Bangkirin behrê behrino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî behrek behrin
Îzafe behreke behrine
Çemandî behrekê behrinan

behr

  1. behr, derya
    Behra siyay:Behra reş[1]

Çavkanî[biguhêre]