dio

Ji Wîkîferhengê

Esperantoyî[biguhêre]

Bilêvkirin[biguhêre]

  • IPA: /ˈdio/
  • Kîtekirin: di‧o

Navdêr[biguhêre]

Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî dio dioj
Akûzatîv dion diojn

dio

  1. xweda, îlah
    Ne ekzistas alia Dio ol Allah. (La Nobla Korano)
    Ji xêncî Ellah Xwedayeke din tuneye.
    Mi fastis kaj preĝis antaŭ Dio de la ĉielo. (La Malnova Testamento)
    Min li ber Xwedayê Behiştê rojî girt û dia kir.
    Mi dankas mian Dion. (La Nova Testamento)
    Ji Xwedayê xwe re şikir dikim.

Etîmolojî[biguhêre]

Ji îtalî dio.

[biguhêre]

  • diino ("xwedaya mê, xwedawend")
  • ĉefdio ("xwedayê sereke")

Îdoyî[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

dio

  1. roj (dijwateya şevê)
  2. roj, 24 seet

Îtalî[biguhêre]

Bilêvkirin[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

dio

  1. xweda, îlah, xwedawend

Sirboxirwatî[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

dio

  1. parçe