dengiz

Kurdî

navdêr, mê

Wate

1. derya, behr

Herwiha

• deniz
• denîz
• dêniz
• dênîz

Etîmolojî

Ji osmanî دکز (deŋiz), ji tirkiya kevn teŋiz, ji proto-tirkîkî *teŋiŕ. Hevreha tirkî deniz, azerî dəniz, mecarî tenger, teterî диңгез (diñgez), başkîrî диңгеҙ (diñgeð), qazaxî теңіз (teñiz), oygurî دېڭىز‎ (dëngiz), çuvaşî тинӗс (tinĕs), mongolî ᠲᠡᠩᠭᠢᠰ (teŋgis).

Ji wêjeya klasîk

Şukrê Xwidê ko qulzemek min ji xwe ra qubale kir
Xudrê bi remz û mu'cizê mest-i me dî di dengizê
Hat-i peyaleyek di dest eşkere sed peyale kir— (Dîwana Melayê Cizirî ~1640, Melayê Cizîrî)