lot

Kurdî

navdêr, mê

Wate

1. zîtik, pên, pehîn, zîçik,
   bilindkirin û hejandina lingên xwe
2. Bazdana berxika ku dileyize

Ji wêjeya klasîk

Her bengî û serxweşê di Botan
Têk hatine çerx û baz û lotan
Bêrîte sema û saz û govend— (Mem û Zîn ~1692, Ehmedê Xanî)

Herwiha

• lotik
• lotk

Bikaranîn

Lêker:

• lotik avêtin

Jê

• lotavêj
• lotavêjî
• lotikane
• lotikavêj
• lotikavêjî
• lotikî
• lotî

Werger

• Elmanî: Sprung ^→ de m
• Farisî: حرکت تند ^→ fa, لگد پراندن ^→ fa
• Inglîzî: skip ^→ en
• Tirkî: zıplama ^→ tr, hoplama ^→ tr, iskandil ^→ tr

Inglîzî

rengdêr
navdêr

Wate

1. gelek, pirr, zehf, mişe
2. par, hise

Gotin

• Deng (DYA)

  (pel)

• Deng (KY)

  (pel)