hêsir

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Bilêvkirin[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

Hêsirên çavên zarrokekî datên.

hêsir

  1. Ava ji çavan tê (bi taybetî dema mirov digirî).
    • Dilê mêrik bi rewşa wî şewitî û bê hemdî wî çend dilop hêsir ji çavên wî hatin. — (Firat CewerîGirtî, Weşanên Nûdem1986)

Herwiha[biguhêre]

Bi alfabeyên din[biguhêre]

Hevmane[biguhêre]

[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

Ji proto-hindûewropî *h₂eḱru- / *dáḱru-, hevreha zazakî hesr, avestayî esir-, pehlewî esr, soranî esrîn, farisî ارس‎ (ers), sanskrîtî अश्रु (eşru), hîtîtî 𒅖𒄩𒀪𒊒(isḫaḫru), ermenî արտոսր (artosr), latviyayî asara, lîtwanî ašara, yûnaniya kevn δάκρυ (dakru), latînî lacruma, gotî 𐍄𐌰𐌲𐍂 (tagr), îngilîzî tear

Bi zaravayên din[biguhêre]

  • Kurmancî: hêsir, hêstir, hêstirk, istir, rondik, ronik, rohnik, rûndik, fîrmesk, stêrk, ûstir
  • Soranî: firmêsk, firmîsk, esrîn, eşk
  • Zazakî: hesr, hers, hesrî, hêstir, hêştir, hesir, hesire, hesir çimon, estir, isterkî, îştîrî
  • Kelhûrî: esir, hirmês, firmîsk, irmîs
  • Hewramî: hesir, hers, hels
  • Feylî: esir
  • Lekî: esir
  • Lorî: esir

Werger[biguhêre]

Werger[biguhêre]

Ev qismê Wergerê ji agahiyên naveroka vê guhertoya gotara wekhev a li ser Wîkîferhenga îngilîzî pêk tê.

Navdêr 2[biguhêre]

hêsir zayend pêwîst e (z=m: mê, z=n: nêr, z=mn: mê û nêr, z=nt: nêtar)

  1. Baştir: hêstir