mişe

Kurmancî

Bilêvkirin

• Kîtekirin: mi·şe

Rengdêr

mişe

1. Gelek, pirr, zaf, zêde, zor, zehf, rewşa zêdebûna hejmara tiştek yan kes yan her çibe.

   Li van dumahîka pêşî yê mişe dibin.

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: مشه

Herwiha

• mişa
• muşa
• muşe

Hevmane

• zêde bûn

Dijmane

• hindik
• kêm
• piçek

Jê

• mişe bûn (lêker)
• mişe kirin (lêker)
• mişebûn (navdêr)
• mişebûyî (rengdêr)
• mişehî
• mişekirin (navdêr)
• mişekirî (rengdêr)
• mişetî
• mişeyî

Etîmolojî

Têkildarî mişt.

Werger

• Almanî: reichlich → de, ^?Überfülle → de, ^?Volksmund → de
• Îngilîzî: lot → en, remuneration → en, ^?exuberant → en, ^?lavish → en, ^?plentiful → en, ^?murrain → en, ^?vermouth → en, ^?vernacular → en, ^?exube'rant → en, ^?plenitudinous → en
• Tirkî: bir dolu → tr, bol → tr, çok → tr, ziyade → tr, dolu yağmak → tr, ücret → tr