zar

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Bilêvkirin[biguhêre]

Navdêr 1[biguhêre]

zar nêr

  1. ziman, lîsan, luxet
    Zarê kurdî şirîn e.
  2. zarava, lehce, diyalekt, devok
  3. peyv, gotin, bêje, kelîme

Etîmolojî[biguhêre]

Ji wêjeya klasîk[biguhêre]

Herwiha[biguhêre]

[biguhêre]

Werger[biguhêre]

Navdêr 2[biguhêre]

zar

  1. zarîkirin, zarvekirin, texlîd, çavlêkirin,
    mîna kesekî axiftin yan kirin
    (bi taybetî bi qerfî / ji henek ve / ji yarî ve / ji tirrane ve)

Werger[biguhêre]

Navdêr 3[biguhêre]

çend zar

zar

  1. tiştek çendrexî (polîhedronî ye) û jimarkirî ye û di lîstikên nesîbî de têt bikaranîn

[biguhêre]

Werger[biguhêre]

Navdêr 4[biguhêre]

zar

  1. (wek pirtek ji hin peyvan) rewş, hal:
    bêzar, tengezar

Werger[biguhêre]

Navdêr 5[biguhêre]

Du zar

zar mê û nêr

  1. Ji bo guhertoya rastnivîsî binêre zarok.
  2. Mirovên hê mezin nebûne:
    Hingê ew zar bû.
  3. Keç yan kurên kesekî:
    Wê çarr zar hene.
  4. Sava, kesên pir biçûk
  5. Kesa/ê negihiştî, kesa/ê ji hiş û aqilê xwe ve mîna zarokan
  6. Zaroka/ê hê nehatiye dinyayê:
    Zarê wê ji ber çû.

Herwiha[biguhêre]

Hevmane[biguhêre]

Bide ber[biguhêre]

Werger[biguhêre]

Rengdêr[biguhêre]

zar

  1. girane, avis, ducan, bihemle, hamîle

[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

Têkildarî zan, ji zimanên îranî.

Werger[biguhêre]

Romanî[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

zar

  1. (anatomî) pûrt,

Tirkî[biguhêre]

Bilêvkirin[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

zar

  1. xavik
  2. çar, şar
  3. tovil, xaşe, tîvil, tûzik, pergî, perik, perde, pîstik
    arının zarı
    perikê mozê
    yumurta zarı
    tovila hêkê
    işkembenin üstündeki zar
    xaşeya ser hûr
    kulak zarı
    perdeya guh
  4. tovil
    soğan zarı
    tovila pîvazê