jimar
Bilêvkirin
[biguhêre]Navdêr
[biguhêre]| Tewandina jimar | ||
|---|---|---|
| Zayenda mê ya binavkirî | ||
| Rewş | Yekjimar | Pirjimar |
| Navkî | jimar | jimar |
| Îzafe | jimara | jimarên |
| Çemandî | jimarê | jimaran |
| Nîşandera çemandî | wê jimarê | wan jimaran |
| Bangkirin | jimarê | jimarino |
| Zayenda mê ya nebinavkirî | ||
| Rewş | Yekjimar | Pirjimar |
| Navkî | jimarek | jimarin |
| Îzafe | jimareke | jimarine |
| Çemandî | jimarekê | jimarinan |
jimar m
- reqem, nimre
- Da ʿeṭaya padişahan bê ḥed u ijmar-i bit
Sar dibit dil ma bi ṣed cewr u cefayan zerreyek
ʿIşq-i ṭebʿetnar e hingî dê biçit dijwar-i bit — (1640, Melayê Cizîrî, Dîwan)
- Da ʿeṭaya padişahan bê ḥed u ijmar-i bit
Herwiha
[biguhêre]Jê
[biguhêre]Etîmolojî
[biguhêre]Paşvesazî ji jimartin, hevreha soranî ژماره (jimare), pehlewî şumar, û farisî شمار (şomar) û ﺷﻣﺎره (şomarê), zazakî amar, peştûyî شمېرل (śmerël, “hejmartin”), avestayî mer-aa, sanskrîtî स्मरति (smarati, “anîn bîra xwe; kom kirin, berhev kirin”), latînî memor ("bihiş, hişmend, jîr, biaqil"), yûnanî μέρμερος (mérmeros, “fêlbaz, hîlebaz”)... hemî ji proto-hindûewropî *(s)mer- ("hatin bîrê, anîn bîra xwe"). Bo zêdebûna yan kêmbûna dengên "he-" li destpêka peyvê bide ber: hejar / jar, war (kurmancî) / hewar
Werger
[biguhêre]hejmar — binêre hejmar