sûr

Ji Wîkîferheng
Here nagîvasyonê Here lêgerînê

Kurdî[biguhêre]

Rengdêr[biguhêre]

Xwê madeyê sûrkirinê ye. Ew bi taybetî ji ava behrê tê berhevkirin.

sûr

  1. Tişta/ê ku zêde xwê di nav de heye, tişta/ê ku zêde çêja anku tama xwê jê tê.
  2. (devokî) tûj, tîj

Bi alfabeyên din[biguhêre]

Herwiha[biguhêre]

Hevmane[biguhêre]

Dijmane[biguhêre]

Bide ber[biguhêre]

[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

Ji proto-hindûewropî *sūr- (tirş yan şor/sûr), hevreh û hevwateya kurmancî şor (1), hevreha soranî سوێر(swêr) / swêr (sûr/şor), zazakî solin, farisî شور‎ (şûr: sûr/şor), lîtwanî sūrus (sûr/şor), rusî соль (soli: xwê), fransî sur (tirş), inglîzî sour (tirş), almanî sauer (tirş)...

Werger[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

sûr

  1. keleh, birc, dîwar, şîrhe, çeper

[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

Ji erebî سور‎ (sûr: dîwar, keleh), hevreha aramî שור (şûr: dîwar, keleh), belkî herdu jî ji îbranî [Peyv?] ji rehê שור (ş-w-r: lê nerîn, çavdêrî kirin)

Werger[biguhêre]

Soranî[biguhêre]

Rengdêr[biguhêre]

sûr

  1. sor

Etîmolojî[biguhêre]

Binêre sor ya kurmancî

Zazakî[biguhêre]

Rengdêr[biguhêre]

sûr

  1. sor

Etîmolojî[biguhêre]

Binêre sor ya kurmancî