şûr

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Bilêvkirin[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

şûrek (1)

şûr nêr

  1. (çek) Çekek devikdirêj e bi gelemperî hinekî tewandî anku çemandî ye (mirov bi dest xwe digirin û pê şerr dikin).
    Hevmane: şemşîr

Bi alfabeyên din[biguhêre]

Herwiha[biguhêre]

[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

Ji proto-hindûewropî *ḱōro- ji *ḱō- (sûn, hesûn, sûtin), hevreha hesan, san, sûn, hesûn, sûtin yên kurdî, سان(san) ya farisî, अश्रि (áśri: devê kêr û amûrên weke wê) û शूल (śū'la: amûrên tûj) ya sanskrîtî, սուր (sur: şûr; tûj) û հեսան (hesan: hesan) yên ermenî, cōt (hesan) û catus (jîr) yên latînî.

Bi zaravayên din[biguhêre]

Werger[biguhêre]

Ev qismê Wergerê ji agahiyên naveroka vê guhertoya gotara wekhev a li ser Wîkîferhenga îngilîzî pêk tê.

Rengdêr 1[biguhêre]

şûr

  1. têrxwê, tiştê zêde xwê di nav de heye (bi taybetî xwarin)

Herwiha[biguhêre]

Hevmane[biguhêre]

[biguhêre]

Werger[biguhêre]

Rengdêr 2[biguhêre]

şûr

  1. Guhartoyeke şorr (cilên zêde dirêj).