miz

Kurdî

1. meaş, destheq

Wate

navdêr, nêr

1. maf, tişta/ê qanûnên dewletekê yan jî rêbazên navneteweyî rê didin ku bêt kirin
2. nirx, biha, qîmet, giranî, destheq, meaş, diravê anku pareyê kesekê/î maf heye wergire
   ji ber ku xizmetek ji kesekê/î re kiriye
   

===== Hevwate ====0 Li gel wate 1:

• maf
• miz

Bikaranîn

Lêker:

• miz bi dest xistin
• miz binpê kirin
• miz bûn
• miz dan
• miz hebûn
• miz kirin
• miz standin
• miz wergirtin
• miz (ê kesekê/î) xwarin
• ji miz (ê tiştekê/î) derketin

Navdêr, mê:

• mizbidestxistin
• mizbinpêkirin
• mizbûn
• mizdan
• mizhebûn
• mizkirin
• jimizderketin
• miz standin
• miz wergirtin
• mizxwarin

Ji

hevreha farisî مزد (mozd), ji îranî, bide ber muçe

Jê

• bêmiz
• bêmizî
• bimiz
• bimizî
• mizbidestxistî
• mizdar
• mizdarî
• mizdest
• mizdestî
• mizî
• mzker
• mizkerî
• mizkirî
• jimizderketî
• jimizderkev
• jimizderkevî
• mizstîn
• mizstînî
• mizwergir
• mizwergirî
• mizxwarî
• mizxwer
• mizxwerî

Werger

• tirkî : ^?ücret ^→ tr

2. meyxweş, tirşeşîrîn

rengdêr

Wate

1. meyxweş, tirşeşîrîn, tişta/ê ku hem tirş e û hem jî şirîn e:
   Pirteqal û kîwî miz in.

Bide ber

• mîz

Bikaranîn

Lêker:

• miz bûn
• miz kirin

Navdêr:

• mizbûn
• mizkirin

Rengdêr:

• mizbûyî
• mizkirî

Ji

hevreha farisî مزه (mezê), pehlewî mizeg, ji îranî. Heman peyv wek meze (xwarinên biçûk) ji zimanên îranî ketiye gelek zimanên ewropî jî.

Jê

• mizî
• mizîtî
• miztî

Werger

• farisî : طعم خوش ^→ fa
• fînî : kirpeä ^→ fi
• inglîzî : tart ^→ en, pleasantly acid, slightly strained, mildly sour, sourish ^→ en, tartish ^→ en, tarry ^→ en, acidulent ^→ en, subacrid ^→ en, acidulous ^→ en, wages ^→ en

• spanî : ácido ^→ es, amargo ^→ es
• tirkî : hak ^→ tr, mayhoş ^→ tr