miz

Ji Wîkîferheng
Here nagîvasyonê Here lêgerînê

Kurdî[biguhêre]

Bilêvkirin[biguhêre]

Navdêr 1[biguhêre]

miz nêr

  1. maf, tişta/ê qanûnên dewletekê yan jî rêbazên navneteweyî didin ku bêt kirin
  2. nirx, biha, qîmet, giranî, destheq, meaş, diravê anku pareyê kesekê/î maf heye wergire
    ji ber ku xizmetek ji kesekê/î re kiriye

Hevmane[biguhêre]

Li gel wate 1:

Bikaranîn[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

Hevreha farisî مزد‎ (mozd), pehlewî 𐫖𐫏𐫉𐫅‎ (mizd), partî 𐫖𐫇𐫋𐫅‎ (mujd), avestayî 𐬨𐬍𐬲𐬛𐬀‎ (mîjde), osetî мызд (myzd)... sanskrîtî मीढ (mīḍhá)... bulgarî мъзда́ (mǎzdá), rûsî мзда (mzda)... yûnanî μισθός (misthós)... gotî 𐌼𐌹𐌶𐌳𐍉 (mizdō), inglîzî meed, holandî miede, almanî Miete... ji proto-hindûewropî *misdʰós ji *mey-s- (veguhastin) + *dʰeh₁- (dan, dayîn).

Hêjayî gotinê ye ku مووچه‌(mûçe) ya soranî ne ji eynî rehî ye lê ji مواجب(muwacib) e.

[biguhêre]

Werger[biguhêre]

Rengdêr[biguhêre]

miz

  1. meyxweş, tirşeşîrîn, tişta/ê ku hem tirş e û hem jî şîrîn e
    Pirteqal û kîwî miz in.

Bide ber[biguhêre]

Bikaranîn[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

Hevreha farisî مزه‎ (mezê), pehlewî mizeg, ji zimanên îranî. Heman peyv wek meze (xwarinên biçûk) ji zimanên îranî ketiye gelek zimanên ewropî jî.

[biguhêre]

Werger[biguhêre]

Navdêr 2[biguhêre]

miz

  1. Guhartoyeke mêze.