hak

Kurmancî

Navdêr 1

hak mê

1. (Zimanê zarokan) xew, nivistin, raketin, razan:
   • Were hakê bike. (Were binive.)

Herwiha

• ha (4)
• haê
• hakê
• hayê

Jê

• hak kirin
• hakkirin
• hakkirî

Navdêr 2

hak mê hak kirin

1. ziyan lê kirin, xirab kirin
   (bi taybetî ketin malperekê û ew xirab kirin)

Werger

• Afrîkansî: hak ^→ af
• Fînî: hakkeroida ^→ fi
• Holendî: hakken ^→ nl
• Inglîzî: to hack ^→ en

Zazakî

Navdêr

hak

1. hêk

Afrîkansî

Lêker

hak

1. hak kirin

Tirkî

Navdêr

hak

1. dadî, heqî
   • haktan ayrılmamalı divê ji heqiyê averê nebe
2. maf, heq
3. heqî
   • bu davada hak görmüyorum ez di vê daweyê de heqiyê nabînim
4. heq
   • ana hakkı ödenmez heqê dê nayê dayîn
5. heq
   • makas hakkı heqê meqesê
6. mize
   • çalıştık, hakimizi isteriz em xehıtîne, heqê xwe dixwazin
7. • sözüm haktır gotina min heq e
8. li ser maden, dar, kevir û tiştê wisa nivîs an jî şekil kolandin
9. jêbirina nivîsâ li ser kaxiz hâk xak, ax

Etîmolojî

Ji erebî [Peyv?].

Jê

• hak yemek = heq xwarin
• hakem = hekem, kizîr
• hakikat = heqîqet, rasteqînî, rastî
• hakim = dadgêrr
• hakim = dadrês
• hakkında = der bare
• hakkında = derbare
• hakkında hüküm verilmek
• hakkını helal etmek
• haklı = mafdar
• haksız = bêmaf
• haksız = neheq
• haksızlığa uğrayan
• haksızlık = bêmafî
• haksızlık = neheqî
• haksızlık etmek = neheqî kirin