hak

Kurmancî

Navdêr 1

hak mê

1. (zimanê zarokan) xew, nivistin, raketin, razan:

   Were hakê bike. (Were binive.)

Herwiha

• ha (4)
• haê
• hakê
• hayê

Jê

• hak kirin
• hakkirin
• hakkirî

Navdêr 2

hak mê hak kirin

1. ziyan lê kirin, xirab kirin
   (bi taybetî ketin malperekê û ew xirab kirin)

Werger

• Afrîkansî: hak → af
• Fînî: hakkeroida → fi
• Holendî: hakken → nl
• Inglîzî: to hack → en

Zazakî

Navdêr

hak nêr

1. hêk

Afrîkansî

Lêker

hak

1. hak kirin

Tirkî

Navdêr

hak

1. dadî, heqî

   haktan ayrılmamalı divê ji heqiyê averê nebe

2. maf, heq
3. heqî

   bu davada hak görmüyorum ez di vê daweyê de heqiyê nabînim

4. heq

   ana hakkı ödenmez heqê dê nayê dayîn

5. heq

   makas hakkı heqê meqesê

6. mize

   çalıştık, hakimizi isteriz em xehıtîne, heqê xwe dixwazin

7. sözüm haktır gotina min heq e

8. li ser maden, dar, kevir û tiştê wisa nivîs an jî şekil kolandin
9. jêbirina nivîsâ li ser kaxiz hâk xak, ax

Etîmolojî

Ji erebî [Peyv?].

Jê

• hak yemek = heq xwarin
• hakem = hekem, kizîr
• hakikat = heqîqet, rasteqînî, rastî
• hakim = dadgêrr
• hakim = dadrês
• hakkında = der bare
• hakkında = derbare
• hakkında hüküm verilmek
• hakkını helal etmek
• haklı = mafdar
• haksız = bêmaf
• haksız = neheq
• haksızlığa uğrayan
• haksızlık = bêmafî
• haksızlık = neheqî
• haksızlık etmek = neheqî kirin