hakim

Kurdî

Navdêr

hakim mê û nêr

1. ferwar, serok, paşa, şah, qiral, melik, serokê welatekî
   • Lê hakimê weqt ê marîfetnak
     mesû'i nekir bi sem’ê îdrak— (Mem û Zîn ~1692, Ehmedê Xanî)
2. dadgêrr, dadwer, birêvebera/ê dadgehekê, seroka/ê mehkemeyekê

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: حاكـم

Herwiha

• ḧakim

Têkildar

• hukim
• mehkeme

Bide ber

• hekem
• hekîm

Etîmolojî

ji erebî حاكم‎ (ḥakim), têkilî hukim û hekem

Bikaranîn

Lêker:

• hakim bûn
• hakim kirin

Navdêr:

• hakimbûn
• hakimkirin

Rengdêr:

• hakimbûyî
• hakimkirî

Jê

• hakimî

Werger

• Almanî: souverän ^→ de
• Erebî: ^?الدیان ^→ ar, ^?الفیصل ^→ ar
• Inglîzî: judicator ^→ en, ascendancy ^→ en, behest ^→ en, judge ^→ en, recorder ^→ en, sovereign ^→ en
• Tirkî: egemen ^→ tr, bilge ^→ tr, emir ^→ tr, hâkim ^→ tr, hüküm ^→ tr

Rengdêr

hakim

1. serdest, domînant

Tirkî

Navdêr

hakim

1. zane
2. Xwedê