şah

Kurdî

1. padişa, qiral, melik

navdêr, nêr

Wate

1. paşa, padişa, qiral, melik, monark, serok, serwer (bi taybetî serokên Îranê heta sala 1979)

Herwiha

• şa (2)

Jê

• şa-
• şabanî
• Şabanî
• şabanû
• şahane
• şaheser
• şakar
• şakarî
• şahperist
• şahperistî

2. kêfxweş, dilxweş

rengdêr

Binere:

şa (1)

Ji Wêjeya Klasîk

Dît nivîsî „La ilahe-ille Ellah”
Ba Muhemmed ba Resûlellahê Şah— (Mewlûda Kurdî ~1470, Mela Hisênê Bateyî)

Werger

• elmanî : König ^→ de
• farisî : شاه ^→ fa, سلطان ^→ fa, امپراتور ^→ fa
• inglîzî : monarch ^→ en, potentate ^→ en, shah ^→ en

• tirkî : ana ^→ tr, kral ^→ tr, şah ^→ tr, şad ^→ tr

Tirkî

navdêr

Wate

1. şah, şeh, argiştî