şah

Kurdî

1. padişa, qiral, melik

navdêr, nêr

Wate

1. paşa, padişa, qiral, melik, monark, serok, serwer (bi taybetî serokên Îranê heta sala 1979)

Herwiha

• şa (2)

Jê

• şa-
• şabanî
• Şabanî
• şabanû
• şahane
• şaheser
• şakar
• şakarî
• şahperist
• şahperistî

2. kêfxweş, dilxweş

rengdêr

Binere:

şa (1)

Ji Wêjeya Klasîk

Dît nivîsî „La ilahe-ille Ellah”
Ba Muhemmed ba Resûlellahê Şah— (Mewlûda Kurdî ~1470, Mela Hisênê Bateyî)

Werger

elmanî : König → de farisî : شاه → fa, سلطان → fa, امپراتور → fa inglîzî : monarch → en, potentate → en, shah → en

tirkî : ana → tr, kral → tr, şah → tr, şad → tr

Tirkî

navdêr

Wate

1. şah, şeh, argiştî