hakimî

Kurdî

Navdêr

hakimî mê

1. dadgêrî, dadwerî, karê hakiman
2. paşatî, mîrî, şahîtî, melikî, karê hakiman
3. serwerî, serdestî, serdarî, deshilatdarî, hukimranî, zalî, zoranî, hakimbûn

Herwiha

• hakimîtî
• hakimtî
• hakîmî
• hakîmîtî
• hakimtî

Jê

• (Lêker) hakimî kirin

• (Navdêr) hakimîkirin

• (Rengdêr) hakimîkirî

Etîmolojî

Ji hakim + -î

Werger

• Almanî: Hoheit → de mê
• Inglîzî: judgeship → en, judgment seat → en, sovereignty → en
• Tirkî: egemenlik → tr, hâkimlik → tr, yargıçlık → tr