heqîqet

Kurdî

navdêr, mê

Wate

1. rastî, diristî, realîte

Têkildar

• heqî

Ji

ji erebî حقيقة (ḥeqîqe[t]), têkildarî heqîqî, heq

Ji wêjeyê

•Ew herf, heqîqeta muheqqeq

•Hem emr e bi qudreta te hem xelq

— (Memozîn; Ehmedê Xanî)

Werger

• Elmanî: Tatsache ^→ de m, Echtheit ^→ de m, Wirklichkeit ^→ de m, ^?wahrhaft ^→ de, ^?Fakt ^→ de m
• Erebî: حقيقة ^→ ar
• Farisî: حقیقت ^→ fa, واقعیت ^→ fa
• Inglîzî: fact ^→ en, justice ^→ en, truth ^→ en, radical ^→ en, realness ^→ en, real ^→ en, ^?reality ^→ en
• Tirkî: gerçek ^→ tr, realite ^→ tr, ^?asıl ^→ tr, ^?hakikat ^→ tr