meze

Kurmancî

Bilêvkirin

•  IPA^(kilîd): /mɛˈzɛː/
• Kîtekirin: me‧ze

Navdêr

Tewandina meze
Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	meze	meze
Îzafe	mezeya meza	mezeyên mezên
Çemandî	mezeyê mezê	mezeyan mezan
Nîşandera çemandî	wê mezeyê wê mezê	wan mezeyan wan mezan
Bangkirin	mezeyê mezê	mezeyino mezino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	mezeyek mezek	mezeyin mezin
Îzafe	mezeyeke mezeke	mezeyine mezine
Çemandî	mezeyekê mezekê	mezeyinan mezinan

meze

meze m

1. pêşxwarin, çend cûnên xwarinê yên sar û sivik ku li gel hev tên pêşkêşkirin
   komek berxwarinên biçûkin digel vexwarinên alkolîkî tên xwarin

Herwiha

• mize

Etîmolojî

Ji tirkî meze, ji farisî مزه (mezê), ji farisiya navîn [skrîpt hewce ye] (mizeg), hevreha mêtin. Derî Kurdistana Bakurî bi ramana "çêj, tam" tê bi kar anîn.

Werger

• Erebî: مقبلات → ar
• Farisî: پیش غذا → fa
• Îngilîzî: antipasto → en, appetizer → en, mezes → en, meze → en
• Tirkî: ordövr → tr, meze → tr

Tirkî

Navdêr

meze

1. meze
2. (mecazî) heng, tinazî