Here naverokê

kur

Ji Wîkîferheng
[biguhêre]

Sembol

[biguhêre]

kur

  1. (standardên navneteweyî) Koda zimanî ya ISO 639-2 & ISO 639-3 ji bo kurdî.

Hevmane

[biguhêre]
  • (ISO 639-2) ku

Têkildar

[biguhêre]
  • (ISO 639-3): ckb (soranî), kmr (kurmancî), sdh (kurdiya başûrî), lki (lekî), diq (dimilî), kiu (kirmanckî), hac (hewramî)

Bilêvkirin

[biguhêre]
Deng (Bidlîs)
[biguhêre]
Tewandina kur  
Zayenda nêr a binavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî kur kur
Îzafe kurê kurên
Çemandî kurî kuran
Nîşandera çemandî kurî wan kuran
Bangkirin kuro kurino
Zayenda nêr a nebinavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî kurek kurin
Îzafe kurekî kurine
Çemandî kurekî kurinan
Çend kur.

kur n, k-ya nerm, r-ya req

  1. lawik, gede, sebî, xort,
    zarokên nêr, mirovên nêr yên biçûk
    Kur bi gogê dilîzin.
  2. (malbat) lawik, gede, sebî,
    zarokên nêr, yên kesekî
    Te çend kur hene?

Ji wêjeya klasîk

[biguhêre]
  • Nesl û neseb û heseb 'eyan bû
    Serdefter û serwerê kuran
    Babê wî digotin-ê Sikender
     — (Ehmedê XanîMem û Zîn~1692)

Herwiha

[biguhêre]

Bi alfabeyên din

[biguhêre]

Dijmane

[biguhêre]

Bide Ber

[biguhêre]

Etîmolojî

[biguhêre]
sogdî: kwrt' ("zarok")
xunsarkî: kur ("kîr")
farisî: kīr ("kir")
kurmancî: kîr ("kîr, pênîs"), kur ("lawik")
soranî: kurr; kêr ("kur; kîr"), kur ("lawik")
zazakî: kîr ("kîr, pênîs")
lorî: kur(r) ("kur, kurik")

Çavkanî: Cheung p.250
Baldarî: Ne ji proto-hindûewropî ye.

Werger

[biguhêre]
Ev qismê Wergerê ji agahiyên naveroka vê guhartoya gotara boy a li ser Wîkîferhenga îngilîzî pêk tê.
Ev qismê Wergerê ji agahiyên naveroka vê guhartoya gotara son a li ser Wîkîferhenga îngilîzî pêk tê.

Rengdêr

[biguhêre]

kur

  1. (Nexasma bo mûyan) kurt, kin, qusandî, qusa
    Riyên xwe kur kirin.

Etîmolojî

[biguhêre]

Hevreha kurt, çerm, farisiya navîn [skrîpt hewce ye] (kirrênîden, kurr kirin; têgiheke dînî ye ku afirandina dêwan (li şûna êzdan, anku brehênîden) diyar dike). Bo guherrîna dengê /kir/ > /kur/ binêre kirm > kurm.

Werger

[biguhêre]

Hoker

[biguhêre]

kur

  1. , der, kîjan cih

Etîmolojî

[biguhêre]

ku (formeke devokî ji ) + der(ê), bide ber vir (vê derê) û wir (wê derê)

Werger

[biguhêre]
[biguhêre]

kur

  1. cilwe
  2. kûr
  3. kur
  4. kurs
  5. cîlwe