kurik
Kurmancî[biguhêre]
Bilêvkirin[biguhêre]
[biguhêre]
Zayenda nêr a binavkirî | ||
---|---|---|
Rewş | Yekjimar | Pirjimar |
Navkî | kurik | kurik |
Îzafe | kurikê | kurikên |
Çemandî | kurikî | kurikan |
Nîşandera çemandî | wî kurikî | wan kurikan |
Bangkirin | kuriko | kurikino |
Zayenda nêr a nebinavkirî | ||
Rewş | Yekjimar | Pirjimar |
Navkî | kurikek | kurikin |
Îzafe | kurikekî | kurikine |
Çemandî | kurikekî | kurikinan |
kurik nêr, r-ya req
- kurên biçûk, lawik, genc, navê nêr
- Evrengehe kir demîr-i teqrîr
Go »min du kurik heyin di me'sûm
Bêbab û yetîm û jar û mehrûm — (Ehmedê Xanî, Mem û Zîn, ~1692)
- Evrengehe kir demîr-i teqrîr
- saqo, qapût, çakêt, manto, palto, eba
- ew kur
- (devokî) canî, canîk, têjikên hespan
- (devokî) caş, cehş, dehş, têjikên keran
Herwiha[biguhêre]
Jê[biguhêre]
Etîmolojî[biguhêre]
Werger[biguhêre]
[biguhêre]
kurik mê
Herwiha[biguhêre]
Werger[biguhêre]
[biguhêre]
kurik