qapût

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /qɑːˈpuːt/
• Kîtekirin: qa·pût

Navdêr

Tewandina qapût
Zayenda nêr a binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	qapût	qapût
Îzafe	qapûtê	qapûtên
Çemandî	qapûtî	qapûtan
Nîşandera çemandî	wî qapûtî	wan qapûtan
Bangkirin	qapûto	qapûtino
Zayenda nêr a nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	qapûtek	qapûtin
Îzafe	qapûtekî	qapûtine
Çemandî	qapûtekî	qapûtinan

qapûtek

qapût n

1. saqo, çakêt, manto, palto,
   cilê stûr yê mirov bi taybetî zivistanan dike ber xwe û zik û pişta mirovî digire
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]

Herwiha

• qapît
• qapwît

Etîmolojî

Hevreha tirkî kaput, sirboxirwatî kaput, ji fransî capote ji îtalî cappotto ji latînî capa ku herwiha serekani قباء (qebai) ya erebî, cibe û eba ye jî. Ji eynî rehî bi rêya fransî şap, şapel, şewqe.

Werger

• Almanî: Mantel → de m, Umhang → de, ^?Deckmantel → de
• Esperantoyî: mantelo
• Farisî: پالتو → fa
• Ferî: møttul, kápa, hjáputur
• Fînî: takki → fi
• Fransî: manteau → fr, pardessus → fr
• Holendî: jas → nl, mantel → nl
• Îbranî: אַדֶּרֶת → he
• Îngilîzî: cloak → en, mantle → en, cape → en, coat → en, ^?greatcoat → en
• Katalanî: abric → ca, aparença → ca, capa → ca, mantell → ca
• Latînî: mantellum
• Norwecî: kåpe
• Papyamentoyî: mantel
• Polonî: płaszcz → pl
• Portugalî: capa → pt
• Spanî: capa → es, manto → es
• Swêdî: kappa → sv
• Tirkî: manto → tr, palto → tr, kaput → tr