manto

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /mɑːnˈtoː/
• Kîtekirin: man·to

Navdêr

manto nêr

1. mont, saqo, qapût, çakêt, palto,
   cilê stûr yê mirov bi taybetî zivistanan dike ber xwe û zik û pişta mirovî digire
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Etîmolojî

Ji fransî [Peyv?] manteau

Werger

• Almanî: Mantel → de m, Umhang → de, Überwurf → de, ^?Deckmantel → de
• Erebî: ^?معطف‎ → ar
• Esperantoyî: mantelo → eo
• Farisî: مانتو‎ → fa
• Ferî: møttul → fo, kápa → fo, hjáputur → fo
• Fînî: takki → fi
• Fransî: manteau → fr, pardessus → fr
• Holendî: jas → nl, mantel → nl
• Îbranî: אַדֶּרֶת‎ → he
• Îngilîzî: cloak → en, mantle → en, cape → en, coat → en
• Katalanî: abric → ca, aparença → ca, capa → ca, mantell → ca
• Latînî: mantellum → la
• Norwecî: kåpe → no
• Papyamentoyî: mantel → pap
• Polonî: płaszcz → pl
• Portugalî: capa → pt
• Spanî: capa → es, manto → es
• Swêdî: kappa → sv
• Tirkî: palto → tr, manto → tr

Esperantoyî

Navdêr

manto

1. hespê fatma nebî, koşkar
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Çavkanî

Ev peyv ji wergerên koşkar hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.^{[rûpelên din]}

Tirkî

Navdêr

manto

1. manto, libade
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)