ocak

 Binêre herwiha: Ocak

Tirkî

Bilêvkirin

•  IPA: /oˈd͡ʒak/
• Deng^ⓘ
• Deng (Tirkiye)^ⓘ
• Deng^ⓘ

Navdêr

ocak

1. rêbendan, kanûna paşîn, çile, meha rêbendanê (meha pêşîn a ku roj diajo)
2. tifik, kuçik, argûn, kuç, qozî, xulçik (cihê ku tê de agir dikin û xwarinê li sere dipêjin)
3. bixêrî, rojîn, rojing (kuçika ku di dîwar de ye û kuleka wê, ango dûkêşa wê heye)
4. bapor, ocax (a ku bi gaz û neftê dişixule)
5. ocax

   Çay ocağı. ― Ocaxa çayê.

6. çayxane

   Çay ocağı. ― Çayxane.

7. kan, kar (cihê ku kevir û maden jê tên derxistin)

   Maden ocağı. ― Kana madenê.

8. refik,(di bostan û bexçeyan de cihê bilind ku ji bo zebzeyan hatiye çêkirin)

   Hıyar ocağı.

   (ji kerema xwe re wergera kurmancî ya vê nimûneyê binivîse)

9. ûcax, ocax (cihê ku tê de tişt têne kirin an jî tişt lê pir in)

   Hayır ocağı. ― Ocaxa xêran.

10. melbend

    Aydınlar ocağı. ― Melbenda rewşenbîran.

11. ocax, ûrt (di maneya mal, malbat û ziret de)

    Ocakları söndü. ― Ûrt û ocaxa wan kor bû.

12. dunde, (di maneya mal, malbat û ziret de)

    Ocakları söndü. ― Dundeya wan kor bû.

13. ûcax (malbata ku tê bawerkirin hin nexweşînan baş dike)
14. zêwî (malbata ku tê bawerkirin hin nexweşînan baş dike)
15. kurik (kurika hesingeran)
16. war

    Baba ocağı. ― Warê bav û kalan.

17. hetûn, etûn (kûreya ku tê de komir, kevir û tiştê wisa dişewitînin)
18. hêtûn, kûre, agirdank

Binêre herwiha

• (Meh bi tirkî) Aylar; ocak, şubat, mart, nisan, mayıs, haziran, temmuz, ağustos, eylül, ekim, kasım, aralık ^{(Kategorî: Mehên salê bi tirkî)}

Etîmolojî

Bi maneya meha yekê wergerandina yekser ji erebî كانون‎ (kanûn, “argûn, sobe”) ye û sala 1945 bi qanûnê hatiye fermankirin.