ku

 Binêre herwiha: Ku

Kurdî

Girêdek

ku

1. peyv e du hevokan bi hev ve girê dide lê çi wateyê lê zêde nake.
   • Ez dizanim ku tu nayê. (Dizanim tu nayê.)
2. eger, heke:
   • Ku tu bizanî, bibêje.

Herwiha

• ke (1)
• kî (2)
• go (1)
• ko (2)

Bide ber

• ko (1)
• kû

Ji wêjeya klasîk

• Baxê ku baxvan bête ber
  Erdek heye ew tê de bî — (Feqiyê Teyran ~1620)

Bi zaravayên kurdî

• Kurmancî: ku
• Soranî: ke
• Zazakî: ke

Etîmolojî

Herwiha ke, kî (2), ko (2), go (2) hevreha soranî که‎ (ke), farisî که (kê) û forma berê کو‎ (kû), tacikî ки, pehlewî kû, latviyayî ka, lîtwanî kad, fransî que, portugalî que, spanî que, îtalî che (bixwîne: kê)... hemû ji proto-hindûewropî *kʷ-.

Peyva îranî ketiye tirkî ki, ûrdûyî کہ‎ (ki) û hindî कि (ki) ji zimanên îranî hatine wergirtin.

Werger

• Almanî: ^?dass ^→ de
• Farisî: كه ^→ fa, حالا که ^→ fa
• Fransî: que ^→ fr
• Inglîzî: that ^→ en, who ^→ en, which ^→ en, whom ^→ en, whose ^→ en, where ^→ en, (5) since ^→ en
• Tirkî: ^?eğer ^→ tr, ^?kabak ^→ tr, ^?nere ^→ tr, ^?sa ^→ tr, ^?şayet ^→ tr, ^?velev ^→ tr

Cînav

ku

1. Peyvek devokî ye li şûna çi.
   • Te ku got? (Te çi got?)

Werger

Binêrin: çi

Hoker 1

ku

1. (çi derê, çi cihî) Baştir: kû

Hoker 2

ku

1. (ji ber ku, ji ber hindê) ji ber vê çendê, çimkî
   • Tu dibêjî ew dê zîka çît, ku dibêjît: direng e.