zo

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Rengdêr[biguhêre]

zo

  1. Du tişt yan kes bi hev re.
    Kevirên di destê min yê çepê de veşartî bêje: fer yan zo?
    Hevmane: cot
  2. cêwî, cêmik, hevalcêmk
    • Em ji piştî şeş an deh rojên meha Remezanê re şeşek an dehek dibêjin. Bi wateya cêwî em "zo" bi kar tînin. — (Abdurrahman Önen di koma "Zimanê Kurdî" ya Rûnameyê de, 12/2011)

Dijmane[biguhêre]

Bide ber[biguhêre]

[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

Ji erebî زوج‎ (zewc: cot; mêr, hevser), têkilî zewac, zewc, zewce, izdiwac, ji aramî זוגא‎ (zewga: cot; hevser, jin yan mêr) ji yûnanî ζυγός (zygós) (zugos: cot, du tiştên li gel hev) ji proto-hindûewropî yeug- (bi hev ve girê dan) ku herwiha serekaniya cot ya kurdî ye jî. Bo guherîna "-ew-" bi "-o-" bide ber "xox" ji erebî "xewx". Bo ketina "c" ji dawiya peyvê bide ber "gazin" ji "gazinc / gazind".

Werger[biguhêre]

Kreyoliya fransî ya Louisiana[biguhêre]

Cînav[biguhêre]

zo

  1. we (hûn)

Holendî[biguhêre]

Hoker[biguhêre]

zo

  1. , bi lez

Çavkanî[biguhêre]

Ev peyv ji wergerên hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.[rûpelên din]