kelek

Kurdî

Navdêr 1

kelek

kelek li Hindûstanê di salên 1920an de

kelek mê, k-ya req (1), k-ya nerm (2)

1. navgîna mirov pê li ser avê dimeşe

   Hevmane: keştî, vapor, gemî, papor, baxîre, sefîne, beleme, qayîk

   • Kelekvanan xwe diavêtin têlê û kelek dikişandin. — (Dara Hinarê, Yaşar Kemal, Weşanên Nûdem)

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: کەلەک‎

Jê

 

• kelekajo
• kelekgeh
• kelekok
• keleksaz
• keleksazî
• kelekvan
• kelekvanî
• kelekçêker
• kelekçêkerî
• kelekî

Bide ber

• belek
• felek
• gelek
• melek

Etîmolojî

Ji erebî كلك‎ (kelek) yan ji aramî ܟܠܟܐ‎ (kelka), ji akadî kelekku ku herwiha wek κέρκουρος (kerkouros) ketibû yûnaniya kevn û wek navê keştiyeke hinekî cuda jê derbazî hin zimanên din jî yên ewropî bûye: îtalî caracca (bixwîne: karakka), fransî caraque, inglîzî carack, almanî Karacke, каракка (karakka).

Werger

• Almanî: Honigmelone → de mê, ^?Boot → de m, ^?Fahrzeug → de m, ^?Floß → de m, ^?Warzenmelone → de, ^?Zuckermelone → de
• Erebî: ^?زورق‎ → ar, ^?الجزیل‎ → ar, ^?الدهم‎ → ar
• Farisî: شلوغ‎ → fa, ^?درهم‎ → fa, ^?طالبی‎ → fa, ^?قایق کوچک‎ → fa
• Inglîzî: raft → en, animal skin raft → en, ^?rock wall → en, ^?boat → en, ^?catamaran → en, ^?rowboat → en, ^?watercraft → en
• Tirkî: sal → tr, böğür → tr, galsame → tr, kayık → tr, kelek → tr, solungaç → tr, tarak → tr, ^?pişeğen → tr, ^?pişkin → tr, ^?tekne → tr

Navdêr 2

kelek

kelek mê, k-ya nerm (1,2)

1. nijar, dîwarê bêserban yê ji keviran / beran hatiye çêkirin (bi taybetî li dor zeviyekê yan ava coyekê)

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: كه‌له‌ك‎

Etîmolojî

Hevreha keleh, bi pehlewî divê *kelek bûbe lê bi nivîskî nemaye, ji akadî [Peyv?] kelekku. Peyva qele / qale bi rêya erebî ji heman rehî ye.

3. yek "kel"

Cureyê peyvê nehatiye dayîn: Alîkarî:Cureyên peyvan

Binere kel

4. yê xweş dikele

Cureyê peyvê nehatiye dayîn: Alîkarî:Cureyên peyvan

1. tiştê ku zû dikele

   Goştê berxan kelek e.

5. qawin, petêx

Cureyê peyvê nehatiye dayîn: Alîkarî:Cureyên peyvan

1. gundor, xerûze, qomî, qire, qawin
   • Dû re, ger havîn bûya zebeş û kelek ji wan re diketin siniyan, ger payîz bûya tirî; — (http://www.geocities.ws/mehname2004a/61/pexsan2.html [arşîv])

Herwiha

• kellek

Tirkî

Navdêr

kelek

1. kerik, kal
2. kelek, beleme
3. sîs
4. xêt, bûdela

Inglîzî

Navdêr 1

kelek

1. kelek (navgîna mirov pê li ser avê dimeşe)

Bide ber

• guffa
• tarada