kelek

Kurdî

Navdêr 1

kelek

Kelek li Hindûstanê di salên 1920an de.

kelek mê, k-ya req (1), k-ya nerm (2)

1. Navgîna mirov pê li ser avê dimeşe.

   Hevmane: keştî, vapor, gemî, papor, baxîre, sefîne, beleme, qayîk

   • Kelekvanan xwe diavêtin têlê û kelek dikişandin. — (Dara Hinarê, Yaşar Kemal, Weşanên Nûdem)

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: کەلەک‎

Jê

 

• kelekajo
• kelekgeh
• kelekok
• keleksaz
• keleksazî
• kelekvan
• kelekvanî
• kelekçêker
• kelekçêkerî
• kelekî

Bide ber

• belek
• felek
• gelek
• melek

Etîmolojî

Ji erebî كلك‎ (kelek) yan ji aramî ܟܠܟܐ‎ (kelka), ji akadî kelekku ku herwiha wek κέρκουρος (kerkouros) ketibû yûnaniya kevn û wek navê keştiyeke hinekî cuda jê derbazî hin zimanên din jî yên ewropî bûye: îtalî caracca (bixwîne: karakka), fransî caraque, inglîzî carack, almanî Karacke, каракка (karakka).

Werger

• Almanî: Honigmelone → de mê, ^?Boot → de m, ^?Fahrzeug → de m, ^?Floß → de m, ^?Warzenmelone → de, ^?Zuckermelone → de
• Farisî: شلوغ‎ → fa, ^?درهم‎ → fa, ^?طالبی‎ → fa, ^?قایق کوچک‎ → fa
• Inglîzî: raft → en, animal skin raft → en, ^?rock wall → en, ^?boat → en, ^?catamaran → en, ^?rowboat → en, ^?watercraft → en
• Tirkî: sal → tr, böğür → tr, galsame → tr, kayık → tr, kelek → tr, solungaç → tr, tarak → tr, ^?pişeğen → tr, ^?pişkin → tr, ^?tekne → tr

Navdêr 2

kelek

kelek mê, k-ya nerm (1,2)

1. nijar, dîwarê bêserban yê ji keviran / beran hatiye çêkirin (bi taybetî li dor zeviyekê yan ava coyekê)

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: کەلەک‎

Etîmolojî

Hevreha keleh, bi pehlewî divê *kelek bûbe lê bi nivîskî nemaye, ji akadî [Peyv?] kelekku. Peyva qele / qale bi rêya erebî ji heman rehî ye.

Navdêr 3

kelek zayend pêwîst e (z=m: mê, z=n: nêr, z=mn: mê û nêr, z=nt: nêtar)

1. (riwek) gundor, xerûze, qomî, qire, qawin, petêx
   • Dû re, ger havîn bûya zebeş û kelek ji wan re diketin siniyan, ger payîz bûya tirî; — (http://www.geocities.ws/mehname2004a/61/pexsan2.html [arşîv])

Herwiha

• kellek

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Rengdêr

1. (yê xweş dikele) Tiştê ku zû dikele.

   Goştê berxan kelek e.

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Formeke navdêrê 1

Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	kelek	kelin

kelek mê

1. Rewşa navkî ya yekjimar a nebinavkirî ya kel.

Formeke navdêrê 2

Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	kelek	kelin

kelek nêr

1. Rewşa navkî ya yekjimar a nebinavkirî ya kel.

Tirkî

Navdêr

kelek

1. kerik, kal
2. kelek, beleme
3. sîs
4. xêt, bûdela