binçeng

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /bɪnˈt͡ʃɛŋɡ/

• Deng (Amed)

• Kîtekirin: bin·çeng

Navdêr

Zayenda nêr a binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	binçeng	binçeng
Îzafe	binçengê	binçengên
Çemandî	binçengî	binçengan
Nîşandera çemandî	wî binçengî	wan binçengan
Bangkirin	binçengo	binçengino
Zayenda nêr a nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	binçengek	binçengin
Îzafe	binçengekî	binçengine
Çemandî	binçengekî	binçenginan

binçeng nêr

1. Qefa binê her du milan.
   • Pesn û merîfeta gelê xwe, peşveçûyîna wan didin. Gelên wan didin binçengê wan; ew didin binçengê gelê xwe; bê balafir, bê per li ezmanê aramiyê, bextewariyê dikevin, difirin. Hema em tenê ji vê yekê bêpar in. — (Mihemed Şarman, Pirça Winda, Avesta, 2016, çapa 2em, r. 78, ISBN 978-605-5585-41-9)
2. Pûrta ku di bin çepilan de hêşîn dibe.

Etîmolojî

bin + çeng

Werger

• Farisî: زیر بغل‎ → fa, زیربغل‎ → fa
• Erebî: ^?إبط‎ → ar
• Inglîzî: axilla → en, ^?axillar → en
• Tirkî: koltuk altı → tr, koltukaltı → tr, ^?koltuk → tr, ^?koltukluk → tr

Zazakî

Navdêr

binçeng

1. binçeng, binê çeng