dijmin

Kurdî[biguherîne]

Zayendên mê û nêr ên binavkirî
Rewş	Mê (yj.)	Nêr (yj.)	Mê û nêr (pj.)
Navkî	dijmin	dijmin	dijmin
Îzafe	dijmina	dijminê	dijminên
Çemandî	dijminê	dijminî	dijminan
Nîşandera çemandî	wê dijminê	wî dijminî	wan dijminan
Bangkirin	dijminê	dijmino	dijminino
Zayendên mê û nêr ên nebinavkirî
Rewş	Mê (yj.)	Nêr (yj.)	Mê û nêr (pj.)
Navkî	dijminek	dijminek	dijminin
Îzafe	dijmineke	dijminekî	dijminine
Çemandî	dijminekê	dijminekî	dijmininan

Di cengan de dijmin bi çekan êrişî hev dikin.

dijmin mê û nêr

kesên yan komên dijî hev şer dikin
dewletên têkiliyên wan bi hev re xirab in
kesa/ê kerbên wê / wî ji kesekê/î vedibin û dixwaze ziyanê bigihîniyê
Bendeyê sadiq seher amancê reştûzên xwe kir
Min bi qewlê dijminan dit ber xedengan bêsebeb
Leşkerê qehr û xeman wê çûn hisara dil bikin — (Dîwana Melayê Cizirî ~1640, Melayê Cizîrî)
- û dijminêd xwe heta li ser nimêjê jî lê didin û dikujin. — (Mele Mehmûdê Bayezîdî, Amadekar: Jan Dost Adat û Rusûmatnameê Ekradiye, Weşanxaneya Nûbihar, 2010, r. 102, ISBN 9789944360678)

Ji proto-hindûewropî *dus- (xirab; dij) + *ménos (niyet, raman, fikir, hizir, hiş) anku "niyetxirab"), proto-îranî *dusmene-, hevreha duj-meneh- / duş-meneh ya avestayî, duşmen ya pehlewî, dişmen ya zazakî, دشمن (duşmen) ya farisî, दुर्मन्मन् (dur-manmen) ya sanskrîtî, δυσ-μενής (dus-menos) (dijmin) ya yûnaniya kevn. Düşman ya tirkî û թշնամի (tişnemî) ya ermenî ji zimanên îranî ne. Hevreh: dij, dijwar, diz, zirr-