kerb

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî kerb kerb
Îzafe kerba kerbên
Çemandî kerbê kerban
Nîşandera çemandî kerbê wan kerban
Bangkirin kerbê kerbino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî kerbek kerbin
Îzafe kerbeke kerbine
Çemandî kerbekê kerbinan

kerb

  1. kîn, rik, nefret, nifir, neyarî, dijminatî, qîn, xezeb
    heznekirin û dijî bûn
  2. xezeb, înat, israr, dijberî[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].

Ji wêjeya klasîk[biguhêre]

  • Dinya hemî bûye 'eyş û 'uşret
    Zala felekê ji kerb û hesret
    Çu j'dest nedihat û maye 'aciz
     — (Ehmedê XanîMem û Zîn~1692)

Bi alfabeyên din[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

Ji erebî كلب(keleb) yan ji aramî ܟܠܒܐ (kelba/kelva) herdu bi maneya "harî, harbûn", têkilî erebî كلب‎ (kelb: se, kûçik) û aramî ܟܠܒܐ (kelba/kelvase, kûçik). Binêre: kelb

[biguhêre]

Werger[biguhêre]