şer
Here nagîvasyonê
Here lêgerînê
Kurdî[biguhêre]
Bilêvkirin[biguhêre]
[biguhêre]
| Zayenda nêr a binavkirî | ||||
|---|---|---|---|---|
| Rewş | Yekjimar | Pirjimar | ||
| Navkî | şer | şer | ||
| Îzafe | şerê | şerên | ||
| Çemandî | şerî | şeran | ||
| Nîşandera çemandî | wî şerî | wan şeran | ||
| Bangkirin | şero | şerino | ||
| Zayenda nêr a nebinavkirî | ||||
| Rewş | Yekjimar | Pirjimar | ||
| Navkî | şerek | şerin | ||
| Îzafe | şerekî | şerine | ||
| Çemandî | şerekî | şerinan | ||
şer nêr, r-ya req
- lihevdan, lihevxistin (bi dest û piyan yan jî bi dar û beran bo êşandina hev)
- Yanî di Ekradan da di şerî da revîn ji mirinâ bedtir e (xirabtir û pîstir e). Mirov bi mirinê razî ye, lakin bi wan rezaletan razî nîne. Ji boy vê xeberê narevin. — (Mele Mehmûdê Bayezîdî, Amadekar: Jan Dost Adat û Rusûmatnameê Ekradiye, Weşanxaneya Nûbihar, 2010, r. 57-58, ISBN 9789944360678)
- ceng, herb, sewaş, bikaranîna çekan anku sîlehan dijî hev.
- bikaranîna gotinên tûj yan tal dijî hev
- xirabî, guneh
Bi alfabeyên din[biguhêre]
Herwiha[biguhêre]
Ji wêjeya klasîk[biguhêre]
- Ew buxçeya her lê bihar
Lew bilbilan lê qal û şer
Bê hed ji dil nalî û keyb— (Dîwana Melayê Cizirî ~1640, Melayê Cizîrî)
Gotinên pêşiyan[biguhêre]
Dijmane[biguhêre]
Bide ber[biguhêre]
Jê[biguhêre]
Etîmolojî[biguhêre]
Ji erebî شَرّ (šarr, “xirab, neqenc, neçê, bed”) ji شَرَّ (šarra, “xirabî kirin”), belkî ji sûmerî şirde- ("cinayet, kuştin, tawan").
Werger[biguhêre]
bikaranîna gotinên tûj yan tal dijî hev (3)
xirabî, guneh (4)