den

Kurdî

navdêr, nêr

deneyek

Wate

1. bermîl yan dewlik,
   qapê mezin yê ku şikilê wî sîlînder e û biderdank e û av û şileyên din tê de ragirtin

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: ده‌ن

Bide ber

• ben
• jen
• ken
• ten

Binêre herwiha

• dan
• din
• dîn
• don

Ji

ji erebî دن (denn) ji aramî ܕܢܐ (denna) ji akadî dennu (dannu)

Werger

• Farisî: دانه ^→ fa, کوزه بزرگ ^→ fa
• Erebî: ^?مفدمات ^→ ar
• Inglîzî: jug ^→ en, vat ^→ en
• Tirkî: küp ^→ tr

Inglîzî

navdêr

Wate

1. meko, lehin, lan
2. kunc

Gotin

• Deng (DYA)

  (pel)