den

Kurdî

navdêr, nêr

Wate

1. bermîl yan dewlik,
   qapê mezin yê ku şikilê wî sîlînder e û biderdank e û av û şileyên din tê de ragirtin

Bide ber

• ben
• jen
• ken
• ten

Binêre herwiha

• dan
• din
• dîn
• don

Ji

ji erebî دن (denn) ji aramî ܕܢܐ (denna) ji akadî dennu (dannu)

Werger

farisî : دانه → fa, کوزه بزرگ → fa inglîzî : jug → en, vat → en tirkî : küp → tr

Inglîzî

navdêr

Wate

1. meko, lehin, lan

Gotin

• deng

  (pel)