ben

Ji Wîkîferheng
Here nagîvasyonê Here lêgerînê

Kurdî[biguhêre]

Bilêvkirin[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

Zayenda nêr a binavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî ben ben
Îzafe benê benên
Çemandî benî benan
Nîşandera çemandî benî wan benan
Bangkirin beno benino
Zayenda nêr a nebinavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî benek benin
Îzafe benekî benine
Çemandî benekî beninan
Benek

ben nêr

  1. Dezî, bizînk, werîs û tiştên din yên dirêj yên tişt pê tên girêdan.
    • Rojeke derwêş dibêjite Şatirê ku îşeve çewalekê û ben û berheste û şemal û betlek evne hazir bike — (Mele Mehmûdê BazîdîCami’eya Riseleyan û Hikayetan Bi Zimanê KurmancîLîs2010, çapa 1em, r. 120, ISBN 978-605-5683-27-6)

Herwiha[biguhêre]

Bi alfabeyên din[biguhêre]

Bide ber[biguhêre]

Binere herwiha[biguhêre]

Têkildar[biguhêre]

[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

Ji proto-hindûewropî *bʰendʰ- (girê dan, bestin, bi benekî/benan asê kirin), proto-hindûaryayî *bʰendʰ-, proto-îranî *bend-, hevreha bend, band, pend, (li) bend(a ...), benî, bestin yên kurdî, avestayî bend-, pehlewî bend-, farisî بند‎ (bend) û بستن (besten: bestin, girê dan, asê kirin), sanskrîtî badhnāti (ew girê dide), lîtwanî beñdras (hevbend, hevpar), yûnaniya kevn peîsma (ben, bizînk, werîs), latînî of-fendīx (girêk, xilf), inglîzî bind (girê dan), band (band, şerît), bond (selef; deynname), bound (girêdayî). Ben û bend di eslê xwe de heman peyv in lê ben bi wateya şênber û konkret û bend jî zêdetir bi wateya razber û abstrakt tê bikaranîn.

Werger[biguhêre]

Tirkî[biguhêre]

Bilêvkirin[biguhêre]

Cînav[biguhêre]

ben

  1. ez
    Ben söylüyorum.Ez dibêjim.
  2. min
    Ben söyledim.Min got.

[biguhêre]