hêlîn

 Binêre herwiha: Hêlîn

Kurdî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /heːˈliːn/

• Deng (Amed)

• Kîtekirin: hê·lîn

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	hêlîn	hêlîn
Îzafe	hêlîna	hêlînên
Çemandî	hêlînê	hêlînan
Nîşandera çemandî	wê hêlînê	wan hêlînan
Bangkirin	hêlînê	hêlînino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	hêlînek	hêlînin
Îzafe	hêlîneke	hêlînine
Çemandî	hêlînekê	hêlîninan

Çar hêk di hêlînekê de. (1)

hêlîn mê

1. Mala firindeyan, cihê çûçik anku firinde anku teyr hêkên xwe tê de dikin û têjelkên xwe tê de xwedî dikin ta ku mezin dibin.
2. Mal, xanî, war, welat.

   Kurdistan hêlîna me kurdan e.

3. Cihê parastî.
4. Cihê xweveşartinê.
5. Cihê xirab.
   • Balyozxaneya Tirkiyeyê ya li Bexdayê bûye hêlîna sûcan. — (Netkurd.com 6/2005)
6. Cihê ku tîrêjên ji çavkaniyeke germahî an ronahiyê lê dicivin.

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: ھێلین

Jê

• (navdêr) hêlîndanîn

Bide ber

• kunc
• qeyxane

Etîmolojî

Têkildarî peyva hêk ji hêk û lîn.

Bi zaravayên din

• Soranî: hêlane, lane
• Zazakî: halîn

Werger

mala firindeyan, cihê ku teyr hêkên xwe tê de dikin (1)

• Almanî: Nest → de
• Erebî: عش‎ → ar, ^?العرش‎ → ar, ^?القرماص‎ → ar, ^?الموكنة‎ → ar, ^?الوقنة‎ → ar, ^?الوكر‎ → ar
• Esperantoyî: nesto → eo
• Farisî: آشیان‎ → fa, آشیانه‎ → fa, لانه‎ → fa
• Inglîzî: nest → en, ^?aerie → en
• Farisî: آشیانه‎ → fa, لانه‎ → fa, اجازه دادن‎ → fa
• Fransî: nid → fr n
• Spanî: nido → es
• Tirkî: yuva → tr

cihê ku tîrêjên ji çavkaniyeke germahî an ronahiyê lê dicivin (6)

• Tirkî: odak → tr