rû

Kurdî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /ruː/
  • (rojhilatî)  IPA^(kilîd): /rʉː/

• Deng (Bidlîs)

• Kîtekirin: rû

Navdêr

Zayenda nêr a binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	rû	rû
Îzafe	rûyê	rûyên
Çemandî	rûyî	rûyan
Nîşandera çemandî	wî rûyî	wan rûyan
Bangkirin	rûyo	rûyino
Zayenda nêr a nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	rûyek	rûyin
Îzafe	rûyekî	rûyine
Çemandî	rûyekî	rûyinan

Rûyê jinekê.

rû nêr

1. serçav, dêm, wech,
   çav û dev û difin û gep û enî.
   • Rûyê lêwik zer bûbû. — (Firat Cewerî, Girtî, Weşanên Nûdem, 1986)
2. rexê bi ser ve.

   Li rûyê dinyayê. (li ser dinyayê, li ser axê, ne di bin axê ve)

3. tişta/ê bi ser tiştekê ve, tişta/ê tiştek di bin ve.

   Rûyê doşekê. (pateyê bi ser doşekê de têt girtin daku doşek qirêjî nebe)

4. karakter, xwerist, sirişt, tebîet.

   rûqayîm (bêşerm)

5. binas, sebeb, sedem, sûc, xeta

   Bi milyonan kes ji rûyê te dimirin.

   • Ev çend meh bû min û Nîkolay deweta xwe kiribû, lê di ruyê vî şerî de her tişt teribî. — (Dê û Dêmarî, Egîdê Xudo, Weşanên Nûdem)
6. kêlek, tenişt, rex.

   Me berx bi rû çêm da berve jor alêş dikirin.

Ji wêjeya klasîk

• Ev sefheya elmas-i ko neqqaşî reqem da
  Ya reb ji çi rû leb bi senaya te kuşayem
  Subhaneke len uhsiye fî şe'nike hemda— (Dîwana Melayê Cizirî ~1640, Melayê Cizîrî)

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: ڕوو‎

Herwiha

• rî (2)
• rwî

Bide ber

• ra
• re
• rê

• rî
• ro

Jê

• (lêker) rû kirin

• (navdêr) rûkirin

• (rengdêr) rûkirî
• bêrû
• bêrûtî
• bêrûyî
• birû
• birûtî
• birûyî
• rûber
• rûberî
• rûberîtî
• rûberkî
• rûbertî

• rû dan
• rûdan
• rûdar
• rûdarî
• rûdarîtî
• rûdartî
• rûdayî
• rûgeş
• rûken
• rûqayim

Etîmolojî

Hevreha soranî ڕوو‎ (rû), feylî / kelhurî rwî / rî, zazakî ri / rî, farisî روى‎ (rûy) û رخ (rox), pehlewî roy, avestayî reoḍe-, hemû ji zimanên îranî. Belkî ji proto-hindûewropî, hevreha heman peyvê bi zimanên slavî, bo nimûne rusî лицо (lico) (lîço) ji ber ku "l" ya proto-hindûewropî di îraniya kevn de bûye "r" (binere "roj" yan "rijandin") çunkî "l" di îraniya kevn de tine bû.

Bi zaravayên din

• Zazakî: rî/rîye, rû/rûye

Werger

• Talişî: dim
• Gîlekî: dim‎
• Danmarkî: ansigt → da
• Erebî: ^?سطح‎ → ar, ^?وجه‎ → ar
• Albanî: fytyrë → sq
• Almanî: Gesicht → de n, Antlitz → de n, Belag → de m, Decke → de m
• Esperantoyî: vizaĝo → eo
• Farisî: آبرو‎ → fa, چهره‎ → fa, رخ‎ → fa, روی‎ → fa, رویه‎ → fa, سیما‎ → fa, صورت‎ → fa, لقا‎ → fa, رو‎ → fa, شکل‎ → fa, ^?کرشمه‎ → fa, ^?وجه‎ → fa
• Fînî: kasvot → fi, naama → fi
• Fransî: face → fr, visage → fr, figure → fr
• Guwaranî: tova → gn
• Holendî: gezicht → nl, aangezicht → nl, gelaat → nl
• Mecarî: arc → hu
• Îdoyî: vizajo → io
• Inglîzî: face → en, appearance → en, sheet → en, surat → en, surface → en, aspect → en, countenance → en, obverse → en, puss → en, superficies → en, vigour → en, ^?haffet → en, ^?the cut of one jib → en
• Inglîziya kevn: andwlita → ang
• Îtalî: faccia → it, viso → it, volto → it
• Katalanî: cara → ca m
• Sirboxirwatî: lice → sh
• Polonî: twarz → pl
• Romanyayî: faţă → ro
• Rusî: лицо → ru (lico), рожа → ru (roža), морда → ru (morda), харя → ru (xarja), пачка → ru (pačka), шайба → ru (šajba), физия → ru (fizija), рыло → ru (rylo), хайло → ru (xajlo)
• sardînî: cara mê
• Slovenî: obraz → sl
• Spanî: cara → es m, faz → es m
• Swahîlî: uso → sw
• Swêdî: ansikte → sv n
• Tacikî: mukha → tg
• tamazigtî: ⵓⴷⴻⵎ (udem) mê
• Telûgûyî: ముఖము (mukhamu)
• Tirkî: yüz → tr, cebin → tr, çehre → tr, didar → tr, satıh → tr, sıfat → tr, sima → tr, surat → tr, suret → tr, üzeri → tr, vecih → tr, duluk → tr, örtü → tr, yan → tr, bet → tr, faça → tr, yüzlü → tr, yüzey → tr