Here naverokê

sûc

Ji Wîkîferheng

Bilêvkirin

[biguhêre]
[biguhêre]
Tewandina sûc  
Zayenda nêr a binavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî sûc sûc
Îzafe sûcê sûcên
Çemandî sûcî sûcan
Nîşandera çemandî sûcî wan sûcan
Bangkirin sûco sûcino
Zayenda nêr a nebinavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî sûcek sûcin
Îzafe sûcekî sûcine
Çemandî sûcekî sûcinan

sûc n

  1. Binas, tawan, guneh, xirabî, xeta, xeletî, cinayet, bêqanûnî, dijqanûnîtî.
  2. Sedem, sebeb, semed.

Ji wêjeya klasîk

[biguhêre]
  • Nê ji me sûc û xeta tên û sîtem
    Lê ji te îhsan û xufran û kerem
     — (Mela Hesenê BateyîMewlûda Kurdî~1720)

Herwiha

[biguhêre]

Bide ber

[biguhêre]

Etîmolojî

[biguhêre]

Ji osmanî صوچ (suç), ji proto-tirkî.

Werger

[biguhêre]