enî

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Bilêvkirin[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî enî enî
Îzafe eniya eniyên
Çemandî eniyê eniyan
Nîşandera çemandî eniyê wan eniyan
Bangkirin eniyê eniyino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî eniyek eniyin
Îzafe eniyeke eniyine
Çemandî eniyekê eniyinan
enî

enî

  1. (anatomî) Pişka ya pan ya li raserî çavan û li jêrî porî.
    Hevmane: netik
    • Îcare guleyek eniya Kerhê ketî, ji hespê dane kete xware... — (Mele Mehmûdê BazîdîCami’eya Riseleyan û Hikayetan Bi Zimanê KurmancîLîs2010, çapa 1em, r. 107, ISBN 978-605-5683-27-6)
    • Çunkî bê emrê ji Adem bû zîhar
      Nûr ji eniyê hate piştê bû sitar
      Nê ji darê xwarin herdukan şîrîn
       — (Mela Hesenê BateyîMewlûda Kurdî~1720)
  2. bere, cepe, berok, meydana şerî
  3. bizav, tevgerr, hereket

Bi alfabeyên din[biguhêre]

[biguhêre]

Herwiha[biguhêre]

Bide ber[biguhêre]

Binere herwiha[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

Hevreha soranî هەنیە(henye), farisî پیشانى‎ (pîş-anî: enî), tacikî пешона (pêş-ona: enî), belûçî (h)enîçeg, avestayî einîke- (, serûçav) û eşî- (herdu çav), sanskrîtî anîke- (, ber, pêşî) û अक्षि (ákṣi: çav), hindî आँख (ā̃ṅkh: çav; awir), urdûyî آنکھ(ānkh) (ā̃ṅkh: çav; awir), îrlendiya kevn enech (, serûçav), îzlendî enni (enî), weylsî enep (, serûçav), yûnaniya kevn ὄμμα (omma: çav) û ὤψ (ōps: çav, serûçav), ermenî ակն (akn: çav), îngilîzî eye (çav), almanî Auge (çav), swêdî öga (çav), latînî oculus (çav, awir), fransî œil (çav), îtalî occhio (çav), spanî ojo (çav), rusî око (çav)... hemû ji proto-hindûewropî *h₃ekʷ- (çav, serûçav)

Bi zaravayên din[biguhêre]

Werger[biguhêre]