raser

Kurmancî

Navdêr

Tewandina raser
Zayenda nêr a binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	raser	raser
Îzafe	raserê	raserên
Çemandî	raserî	raseran
Nîşandera çemandî	wî raserî	wan raseran
Bangkirin	rasero	raserino
Zayenda nêr a nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	raserek	raserin
Îzafe	raserekî	raserine
Çemandî	raserekî	raserinan

raser n

1. Li ser tiştekê/î yan derekê lê bêyî ku bigihin hev.

   Hevmane: hindav, hindam

   Esman li raserî erdê ye.

   Firroke di raserî re xaniyê me re borî.

   • Raserî dijminê xwe hat. — (Darwîn Darî)

     rûbirûyî wî hat

Herwiha

• raserî

Jê

• (lêker) raser bûn
• (lêker) raser girtin
• (lêker) raser kirin
• (navdêr) raserbûn
• (rengdêr) raserbûyî
• (navdêr) rasergirtin
• (navdêr) raserkirin
• (rengdêr) raserkirî

Etîmolojî

Ji ra- +‎ ser.

Anagram

• esrar

Werger

• Almanî: höhergestellt, Transzendenz → de m
• Erebî: فوق → ar, ^?ارفع
• Farisî: بخش بالایی, قسمت بالایی
• Îngilîzî: supreme → en, superior → en, paramount → en,
• Tirkî: üstün → tr

Fransî

Bilêvkirin

• Deng (Somain, Fransa)^ⓘ

Lêker

raser

1. tiraşîn (rî/simbêl/mû tiraşîn)
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]

Çavkanî

Ev peyv ji wergerên tiraşîn hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.^{[rûpelên din]}

Weylsî

Navdêr

raser m

1. (amûr) gûzan

Çavkanî

Ev peyv ji wergerên gûzan hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.^{[rûpelên din]}