tebîet

Ji Wîkîferheng
Here nagîvasyonê Here lêgerînê

Kurmancî[biguhêre]

Navdêr 1[biguhêre]

tebîet

tebîet

  1. Hemû riwek û ajel tiştên din yên jîndar.
    Parastina tebîetê pirr giring e.
  2. çol, derve, cih riwek lê hene
    Ez ji tebîetê hez dikim, ji bajaran hez nakim.

Ji wêjeya klasîk[biguhêre]

  • Pansed mirîd civyan hemî
    Fikrîne şêx tebiyetê
    73. Xweş dibû bi zikr û siyamê
    (Feqiyê Teyran ~1620)

Herwiha[biguhêre]

Hevmane[biguhêre]

[biguhêre]

Têkildar[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

Ji erebî طبيعة‎ (ṭebî'et) ku herwiha serekaniya "taybet" ya kurdî ye jî; ji طبع (ṭeb': muhr, teb', çap, dews, şûn, şop). Ji heman rehî: metbee, tabi'.

Werger[biguhêre]

Navdêr 2[biguhêre]

tebîet nêr

  1. rewişt, reftar, awayê jiyan û karkirina kesekî
    taybetmendiyên giyanî yên kesekî
    Siriştê wî li min xweş nayê.

Werger[biguhêre]