jîndar

 Binêre herwiha: Jîndar

Kurdî

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
jîndar	jîndartir	jîndartirîn

jîndar

1. biruh, bican, candar, tişta/ê yan kesa/ê dijî anku ne mirî ye.
   • Ewê herûher jîndar bi tinê Xwedê ye.
2. Gelek caran bo Xudê em dibêjin.

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: ژیندار

Herwiha

• jiyandar
• jîyandar

Hevmane

• bijîn

Jê

• (Lêker) jîndar bûn
• (Lêker) jîndar kirin
• (Navdêr) jîndarbûn
• (Navdêr) jîndarkirin
• (Rengdêr) jîndarbûyî
• (Rengdêr) jîndarkirî
• jîndarî

Etîmolojî

jîn + -dar

Werger

• Almanî: existent ^→ de, frisch ^→ de, lebendig ^→ de, lebhaft ^→ de, ^?bewohnt ^→ de, ^?angeregt ^→ de
• Erebî: حي ^→ ar, عايش ^→ ar, عائش ^→ ar, منتعش ^→ ar, نشيط ^→ ar
• Farisî: زنده ^→ fa
• Inglîzî: alive ^→ en, living ^→ en, ^?lifeful ^→ en, ^?peppy ^→ en, ^?lively ^→ en
• Tirkî: yaşayışlı ^→ tr, canlı ^→ tr