tar

Kurdî

Navdêr 1

tar mê

1. milbenda darîn ya li dor bêjingê yan moxelê

Jê

• (Lêker) tar bûn
• (Lêker) tar kirin
• (Navdêr) tarbûn
• (Navdêr) tarkirin
• (Rengdêr) tarbûyî
• (Rengdêr) tarkirî

Navdêr 2

tar mê

1. dar an jî cihên ku mirîşk li ser dihêwirin
2. darê li fêza pûnika mirîşkan, lûs

Ji wêjeya klasîk

• Wer ji qewseynan bi mîzan bêne der cotek xedeng
  Dê ceger bit pare pare sîne tar û mar-i bit— (Dîwana Melayê Cizirî ~1640, Melayê Cizîrî)

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Ji erebî ÎTAR

Werger

• Almanî: Rübe → de mê
• Tirkî: çalma → tr, ense çukuru → tr, kasnak → tr, mahalle → tr, sarık → tr, şalgam → tr, tünek → tr, ^?çember → tr, ^?tahra → tr, ^?taze → tr
• Inglîzî: ^?tambourine → en
• Farisî: ^?تار‎ → fa, ^?چرخان‎ → fa, ^?خوشی‎ → fa, ^?سینه ریز‎ → fa, ^?فونداسیون‎ → fa, ^?کیف‎ → fa, ^?گردنبند‎ → fa, ^?وسیله بافتن‎ → fa

Navdêr 3

tar mê

1. bac, bêşî, bide, xerac, zerîbe, vêrgî, olam

Navdêr 4

tar

1. (riwek) Binêre: şêlim

Navdêr 5

tar

1. Binêre: tax

Inglîzî

Bilêvkirin

•  IPA: /tɑɹ/, [tʰɑɻ], [tʰɑɹ], [tʰɑ˞]

• Deng (DYA)

• Deng (AU)

Navdêr

tar

1. qîr, qetran