deşt

Ji Wîkîferheng
Here nagîvasyonê Here lêgerînê

Kurdî[biguhêre]

Bilêvkirin[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî deşt deşt
Îzafe deşta deştên
Çemandî deştê deştan
Nîşandera çemandî deştê wan deştan
Bangkirin deştê deştino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî deştek deştin
Îzafe deşteke deştine
Çemandî deştekê deştinan
Deştek

deşt

  1. (erdnîgarî) Devera rastgeh, cihê ne çiyayî, dera ne zozanî,
    devera ne ji hin derên xwe nizm û ji hinan bilind,
    rasta axê a dirêj, nizm û fireh.
    Deşta Mêrdînê, Deşta Mûşê, Deşta Şiridê.
    • Li jêr deşta Beyazîdê û riya deştê a mezin ji alîkî heya alîyê din dirêj dibû. — (Çiyayê Agirî, Yaşar Kemal, Weşanxana Çanda Kurdî)
    • Perava avjeniyê ji îstegeha otobûsê ne dûr e lê dîsa jî gerek me deşteke biçûk di wê navberê de bibiriya û paşê me xwe bi kaşê wê deştê re ber bi kêleka avê berda — (Biyanî, Albert Camus, Weşanên Nûdem)

Ji wêjeya klasîk[biguhêre]

Bi alfabeyên din[biguhêre]

Hevmane[biguhêre]

Nêzîkî[biguhêre]

Bide ber[biguhêre]

Têkilî[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

Hevreha soranî ده‌شت (deşt), feylî dêşt / deyşt (derve, derê), farisî دشت‎ (deşt: deşt), pehlewî *𐭣𐭱𐭲 (deşt: deşt), sogdî dexşt, hemû ji zimanên îranî, bi îraniya kevn *dexşte-. դաշտ (daşt) ya ermenî, ܕܫܬܐ (deşta) ya aramî ji îranî hatine wergirtin.

[biguhêre]

Werger[biguhêre]