mezel
Here nagîvasyonê
Here lêgerînê
Kurdî[biguhêre]
[biguhêre]
Zayenda mê ya binavkirî | ||||
---|---|---|---|---|
Rewş | Yekjimar | Pirjimar | ||
Navkî | mezel | mezel | ||
Îzafe | mezela | mezelên | ||
Çemandî | mezelê | mezelan | ||
Nîşandera çemandî | wê mezelê | wan mezelan | ||
Bangkirin | mezelê | mezelino | ||
Zayenda mê ya nebinavkirî | ||||
Rewş | Yekjimar | Pirjimar | ||
Navkî | mezelek | mezelin | ||
Îzafe | mezeleke | mezeline | ||
Çemandî | mezelekê | mezelinan |
mezel mê
- ode, hode, xurfe, otax, jor, jûr,
beşek ji xaniyekî ku bi dîwaran ji beşên din hatiye veqetandin- Dû re wî rahişt kevokê û çentê xwe, dîsan bi paş de vegeriya hundur û çû mezela mêvanan. — (Firat Cewerî, Girtî, Weşanên Nûdem, 1986)
- gor, mezar, ziyaret, qebir,
cihê kesek mirî lê hatiye veşartin
Ji wêjeya klasîk[biguhêre]
- Dêm-i di camê me dî sur di medamê me dî
Lew me ji meyxaneyê girtiye berder mezel
Her ji kevanê biweş qebdezerê goşereş— (Dîwana Melayê Cizirî ~1640, Melayê Cizîrî)
Bide ber[biguhêre]
Herwiha[biguhêre]
Bi alfabeyên din[biguhêre]
Etîmolojî[biguhêre]
Ji erebî منزل (menzil: rawestgeh, peyageh, cihê peyabûnê / jêdaketinê), hevreha aramî ܡܙܠܐ (mezzala), îbrî מזל (mezal), akadî 𒌓𒁕 (manzaltu [UD.DA]). Bi maneya "gorr, mezar, qebir" belkî bi xeletî bi têkilkirina peyva "mezar" be.