ara

 Binêre herwiha: Ara

Kurmancî

Navdêr

ara zayend pêwîst e (z=m: mê, z=n: nêr, z=mn: mê û nêr, z=nt: nêtar)

1. (bi taybetî tirkmancî) navber, navbeyn
   • Min dixast ku ew hinekî zutir ji wanê din bireve û areyê veke, lê ewê wusa nekir — (http://sverigesradio.se/sida/artikel.aspx?programid=2200&artikel=5618964)

Herwiha

1. are

Etîmolojî

Ji tirkî ara.

Soranî

Navdêr

ara

1. meydan, hol, orte

   Le ara da (li holê, li meydanê, li ortê)

Etîmolojî

Ji tirkî ara.

Tirkî

Navdêr

ara

1. nav, navber, navbeyn, mabeyn, mayîn
2. gav

   o aralar orda değildik

   wê navê em ne li wir bûn

3. neqeb

   onunla aramız iyi değil

   navbera min û wî ne xweş e

   aramıza girme

   mekeve neqeba me

4. nav

   aramızda yabancılar var

   di nav me de biya nî hene

5. bêhnvedan, vehes, vêsîn, vewestan, etlahî, navbirî

   ara verelim

   em bêhn vedin

6. gav, çax, wext, van çendan

   o ara hastaydım

   ez wê ga vê nexweş bûm

7. haftaym (spor)