ara

Kurmancî

Navdêr

ara

1. navber, navbeyn
   • Min dixast ku ew hinekî zutir ji wanê din bireve û areyê veke, lê ewê wusa nekir — (çavkanî pêwîst e)

Herwiha

1. are

Bikaranîn

• hem di tirkmancî de û hem jî di soranî de

Ji

Ji tirkî ara.

Soranî

navdêr

Wate

1. meydan, hol, orte
   • Le ara da (li holê, li meydanê, li ortê)

Ji

Ji tirkî ara.

Tirkî

Bilêvkirin

ara

1. nav, navber, navbeyn, mabeyn, mayîn
2. gav
   • o aralar orda değildik

     wê navê em ne li wir bûn

3. neqeb
   • onunla aramız iyi değil

     navbera min û wî ne xweş e

   • aramıza girme

     mekeve neqeba me

4. nav
   • aramızda yabancılar var

     di nav me de biya nî hene

5. bêhnvedan, vehes, vêsîn, vewestan, etlahî, navbirî
   • ara verelim

     em bêhn vedin

6. gav, çax, wext, van çendan
   • o ara hastaydım

     ez wê ga vê nexweş bûm

7. haftaym (spor)