kirê

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Bilêvkirin[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

kirê , k-ya req, r-ya nerm

  1. îcra, îcar, îcare,
    bikaranîna malê kesekî bi heq anku bi pare
    (bi taybetî di xaniyê kesekî ve jîn û her meh diravek diyarkirî dan xwedana/ê wî xanî)
  2. heqdestê kesekî ku karek ji bo mirovî kiriye

Hevmane[biguhêre]

Bi alfabeyên din[biguhêre]

Bikaranîn[biguhêre]

Lêker:

Navdêr:

Rengdêr:

[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

Ji erebî, bi maneya îcar ji الكراء(El-kîra'), bi wateya "îcarê" ji كرى(kera). Bo nimûneyeke dîtir jî ku tê de "e" di kurdî de dibe "i" binêre Jin ku ji peyva (zen) hatiye. Herweha nimûne ji guherîna "a" bo "ê"di kurdî de binêre : hêk, dirêj.

Werger[biguhêre]

Ev qismê Wergerê ji agahiyên naveroka vê guhertoya gotara wekhev a li ser Wîkîferhenga îngilîzî pêk tê.


Formeke lêkerê[biguhêre]

kirê

  1. (devokî) lêkereke alîkar çêkirina dema bêt